Van een oorspronkelijke naaldenfabriek naar het bouwen voor motoren is geen evidente stap. Echter voor de Britse gebroeders Townsend uit Bradford-on-Avon, bleek het de beste stap die ze ooit hadden kunnen zetten. Toen zij in 1892 hun bedrijf Enfield Cycle Co. Ltd van de hand deden was hun fietsenproductie in volle bedrijvigheid. De eerste driecilinder motoren op tweetakt met een viercilinder zijklep motor kende helaas geen succes en in 1933 kwam de legendarische sportmotor, de Royal Enfield Bullet 500 met zijn aparte getunede eencilinder, op de markt.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden er bijna uitsluitend motoren voor het leger gemaakt en omdat het Indiase leger het oog had laten vallen op de Bullet 500 Royal Enfield werd in 1955 een assemblagefabriek geopend in India. Halfweg 1960 kreeg de fabriek in Engeland te kampen met financiële problemen en werd het bedrijf overgenomen door Norton-Villiers maar in 1970 sloot dat ook zijn deuren.
Reeds in 1954 werden de mallen en fabrieksmachines verscheept naar India en vanaf dat moment werd daar de Royal Enfield vintage motorbike van 350 cc vervaardigd. Het zou duren tot 1993 vooraleer de Indiase fabriek de Royal Enfield Bullet 500 weer onder het stof vandaan haalde en zelf met de productie begon.
De oude carburators en cilinders werden nog steeds gebruikt maar omdat deze niet conform de Euro3 norm was moest er een nieuwe Bullet 500 Royal Enfield ontworpen worden. De charme van deze oldtimer mocht niet verloren gaan omdat dat één van zijn aantrekkingspunten was en men voorzag de Royal Enfield vintage motorbike van een gloednieuwe injectiemotor. De overige verschillen zijn niet echt opvallend. Ook niet dat het blok nu compacter is en de versnellingsbak en de krukas ingewerkt zitten in hetzelfde omhulsel. De moderne versie van deze vintage motor houdt van een laag toerental en indien je hoger gaat dan 4500 tmp hoor je de motor echt brullen en ervaar je een hoop trillingen waar bij lagere omwentelingen je van het typische geluid van de eenpitter kunt genieten. Het is dan ook niet aan te raden om de topsnelheid van 135 km per uur lange tijd aan te houden, zowel niet voor de piloot als voor de motor.
Wel jammer is de ongepaste plaatsing van de koplampen en de hedendaagse stuur armaturen. Zij ontnemen voor een groot stuk het vintage gevoel.
