In de Abdij Notre Dame de Scourmont in Chimay brouwen Henegouwse monniken de Chimay Triple (ook wel: tripel) sinds 1966. Daarmee is dit bier het jongste bier van het trappistenklooster, dat verbonden is aan de beroemde moederabdij van Westvleteren. Al sinds 1862 hebben de broeders van de Notre Dame zich bekwaamd in het brouwen van edele bieren. Wat maakt de Chimay Triple zo bijzonder, ofwel: wat is het voor bier?
De ‘witte Chimay’ is een oudere naam van de Chimay Triple, maar om verwarring met witbier te voorkomen herdoopte de brouwerij dit bier in 1996 in de laatst genoemde aanduiding. De ondertitel ‘Cinq Cents’ (vijfhonderd) op de grote fles verwijst naar het vijfhonderdjarige bestaan van het prinsdom Chimay in ’86. De bekende voorman van de brouwerij, Père Théodore, creëerde dit bier persoonlijk. Zijn uiterst bekwame behandeling van de giststrengen vormt het geheim van dit bijzondere bier. Deze soort trappistenbier kenmerkt zich door een fraaie amberkleur en een alcoholpercentage van acht procent. Door het gebruik van verse hop en gist ontstaat er een enigszins bittere smaak met een droge doch fruitige afdronk, dankzij de ingrediënten rozijnen, muskaatdruiven, kruidnagels, gedroogde sinaasappels en appels. Dit abdijbier is het lekkerst bij een gekoelde temperatuur van zes tot acht graden. Het bier smaakt bovendien het best als het niet al te lang na het brouwen gedronken wordt. Het is dus zoals gezegd het jongste trappistenbier van Chimay en dat gaat op voor twee zaken: het tijdstip van introductie én de rijptijd.
Chimay Triple is leverbaar in flessen van 33 en – sedert 1986 – 75 cl met beige etiket en in een twintigtal door het klooster zelf geselecteerde cafés en restaurants is het ook van het vat te bestellen. Overigens gaat het grootste deel van de gebrouwen Chimay Triple naar de export. Met name in de Verenigde Staten is het een uiterst geliefd bier. Wie deze triple goed uitschenkt, verkrijgt een zeer fijne schuimkraag die wat sneeuwachtig aandoet. De triple smaakt uitstekend bij tonijn, zeewolf of gegrilde oesters maar kan vanzelfsprekend ook heel goed als lekkere dorstlesser fungeren. Aardig om te vermelden is dat de opbrengsten van de bierproductie van de broeders grotendeels ten goede komt van de gemeenschap in het arme Henegouwen en aan sociale doelen. Zo combineren de trappisten het nuttige met het aangename.
